act of wounding severely.
ἁποκέντησις compunctio եւ այլն. Խոցոտելն, եւ իլն (ըստ ամենայն առման).
Սկսաւ եփրեմ հանել ի խոցոտումն զորդիս իւր. (Ովս. ՟Թ. 13։)
սուր իւր սրեալ է քեզ ի խոցոտումն. (Լմբ. սղ.։)
Խիթք ցաւոց խոցոտման մահու. (Նար. ՟Ի՟Զ։)
Լեզով խոցոտումն ընդունե. (Ածաբ. ի կիպր.։)
Խոցումն ի վերայ կարեւէր արկածից դնի՝ բնակելով դէմ յանդիման փափագելոյս (դրախտիս). (Պիտ.։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | խոցոտումն | խոցոտմունք |
| accusatif | խոցոտումն | խոցոտմունս |
| génitif | խոցոտման | խոցոտմանց |
| locatif | խոցոտման | խոցոտմունս |
| datif | խոցոտման | խոցոտմանց |
| ablatif | խոցոտմանէ | խոցոտմանց |
| instrumental | խոցոտմամբ | խոցոտմամբք |